Sarıcakaya ilçesi Dağküplü Mahallesi’nden olan Mehmet Ali Kalkan, 160 sayfalık son eserinde yaşanmış hikayeleri kendi tarzıyla anlatıyor. Yayınevinin tanıtım yazısında “Mehmet Ali Kalkan, Köyümden… Gönlümden… kitabıyla her zamanki mutedil uslubuyla milletimizin güzel hasletlerinin altını çizerken neleri kaybettiğimizi de net bir şekilde önümüze koyuyor. Şimdi okuma ve düşünme zamanı” deniyor.
Kitaptan bazı bölümler ise şöyle:
“Nevzat Kösoğlu ağabey ‘Köye plastik pencere geldiğinde bir şeyler eksilmeye başladı’ demişti. Köyümüze kanunsuz, kaçak inşaat yapan, ağaçları kesen belediyeyi yazdığımda gençlerin bir kısmı ‘Köye bir şeyler yapılsın da kim yaparsa yapsın, kaynağı ne olursa olsun’ gibi laflar ettiler.
Yazmaya çalıştığım “Köyümden... Gönlümden…” bunlar değildi.
Köydeki güzelliklerdi, insanların samimiyeti idi. Helali, haramı, doğruyu, yanlışı ayırmaktaki ferasetleriydi.
Ahmet’in dağda bayırda bulunan sahipsiz ağaçları ‘Kurt, kuş yir’ diye aşılamasıydı. Geliri olmayan bir teyzenin ‘Yaşın altmış beş olmuş, o yüzden sana yaşlılık aylığı bağlamaya geldik’ diyen yetkililere ‘Olmaz, almam, ırahmetlik buvam beni nöfusa bi yaş böyük yazdırmış, alırsam haram olur’ diyen güzelliğiydi…
Kalkan’ın Ufuklar Ardı Bizim ve Gök Aradık Tuğlara isimli kitapları da bulunuyor.
MEHMET ALİ KALKAN KİMDİR?
Mehmet Ali Kalkan 1958 yılında Eskişehir’de doğmuştur. İlk ve orta öğrenimini Eskişehir’de, yükseköğrenimini Adana’da bitirir ve inşaat mühendisi olur. Evli ve iki çocuk babasıdır. Mesleğini icra ederken bir yandan da edebiyatla ve özellikle halk şiiriyle ilgilenir. Abdurrahim Karakoç, Yavuz Bülent Bakiler, Yetik Ozan (Dr. Turgut Günay), Dilaver Cebeci, Feyzi Halıcı, Arif Nihat Asya, Niyazi Yıldırım Gençosmanoğlu gibi şairlerden etkilenir. Âşık Pervanî, Âşık Reyhani, Âşık Mevlüt İhsani, Âşık Murat Çobanoğlu, Âşık İmami, Âşık Cemal Divani, Hüseyin Sümmanoğlu’nun çeşitli zamanlarda sohbetlerinde, programlarında bulunur (Koç 2014: 72).
Kalkan'ın şiire başlamasında babası çok etkili olmuştur. Babasının ona bir saz hediye etmesi ile türkülere merakı daha da artmıştır. Karacaoğlan, Seyrani, Yunus Emre, Pir Sultan Abdal, Emrah gibi âşıkları türküler aracılığıyla tanıyıp sevmiştir. Köyünde arkadaşlarıyla çobanlık yapması ve köyünün coğrafyasını detaylarıyla öğrenmesi de şiirlerini oluşturmasına yardımcı olmuştur. Tabiat, meyveler, hayvanlar, vatan sevgisi onun şiirlerine konu olmuştur. Şiir yazarken esin kaynağı olarak Türk kültürü ve tarihi ile ilgili okuduğu kitaplar ve kendi köyündeki coğrafya, yer adları, kültürel miras ögeleri etkili olmuştur. Şiirlerinde millî ve dinî konular da hâkimdir. Türk kültürü ve gelenekler, tarihî ve dinî olaylar; tabiat ve onun güzellikleri şiirlerinde görünen temalardır (Koç 2018).
Gök Aradık Tuğlara kitabında 52 şiiri bulunmaktadır. Şiirlerinde 4+4, 4+3, 6+5, 7+7, 8+7, 8+8 gibi hece vezinlerini kullanmaktadır. Vezin konusunda başarılı olan şair, aynı zamanda kafiye ve redif kullanmakta da başarılıdır. Şiirlerinde kısa dizeler ve az sözcüklerle anlam derinliği yakalamaya çalışır. Bunu yaparken de kültür kodlarını vermeye özen gösterir. Sehl-i mümteniyi yakalamaya çalıştığını çoğu kez kendisi de dile getiren şair, Türk kültürüne derinden bağlıdır. "Edebalı'nın Osman Bey'e Söyledikleri" şiiri mesnevi biçimindedir. "Dağ ile Konuşmamdır" şiirinde koşmanın "dedim-dedi" türünü uygulamıştır. Şiirlerini genel olarak dörtlük biçiminde yazmayı tercih etmiştir. Orta Asya özlemi ve Oğuz Türkleri, Türk tarihi, Müslümanlık ve Asr-ı Saadet, dinî-tasavvufî öğreti, ahlaklı olma, iyilik-kötülük, dünyanın geçiciliği, türkü sevgisi, değişik Türk yurtları, destansı anlatım, yöneticilere nasihat, aşk, doğa sevgisi, gençlere nasihat, atalara bağlılık gibi konular bu kitabında işlenmiştir.
