Burak Kuşan yazdı...
2024 yılında tarımda yeni döneme geçiş yapıldı. Bu dönem “Tarımsal Üretim Planlaması “ ismini aldı. Tarımsal Üretim Planlaması’nın üstüne bir de Eskişehir’de 6 ilçede ‘su kısıtı bölgesi’ ilan edildi.
Su kısıtının amacı; çok su tüketen mısır bitkisinin yerine daha az su tüketen bitkilerin ekilmesine teşvik etmek ve bu sayede yer altı suyumuzu korumak olarak açıklandı.
Su kısıtı olan ilçelerde danelik mısır dört senede bir ekilebilir. 2024 yılında mısır olan tarlaya 2025 yılında soğan ekebilirsiniz,2026 yılında patates ekebilirsiniz,2027 yılında pancar ekebilirsiniz.
Soğan,patates ve pancar genellikle yağmurlama sulama sistemi, mısırda ise damlama suyla sulama yapılıyor. Bu saydığım ürünler mısır kadar hatta belki daha fazla su tüketiyor. Su kısıtı ilan etmekteki amaç mısır ekimini yasaklamak mı yoksa sularımızı korumak mı?
Türkiye'de yaklaşık 8 milyon ton mısır üretiliyor. Ülkemizin ihtiyacı olan mısır miktarı toplamda 12 milyon ton kadar olarak bildiriliyor. Her sene 3-4 milyon ton mısır ithal ediliyor. Yeni sistemde mısır ekim alanları azalacak ithalat açığımız daha fazla olacaktır. Bu sene yaşadığımız ithalat sıkıntısı seneye daha büyük yaralar açacaktır. Yem fabrikalarının istediği olacak, çiftçinin malı yine para etmeyecektir.
Çiftçimiz aniden uygulanan planlı üretimden dolayı da çok sıkıntı yaşamaktadır. Danelik mısır ekimine göre damlama boru, damlama filtresi ve ekipmanı almıştır. Birçok çiftçimiz de bunlar için kredi kullanmıştır. Üretici mısır ekemeyecek ve damlama kullanılan alternatif olarak yağlık ayçiçeğine yönelecektir ama orda da tohumluk firmalarının izolasyon mesafesinden dolayı ekemeyecektir. Yaptığı yatırım 4 sene çöpe gidecektir.
Ne yapsın bu çiftçi ayva eksin de ayvayı mı yesin?
