Kentlerin sembol yapıları vardır. Köprü, hükümet binası, müze olabilir… Eskişehir’in sembol yapılarından biri bana kalırsa Atatürk Stadı’ydı.
Eskişehir, son yıllarda ESES’in durumu nedeniyle çok üzerine gidemesek de futbol kentidir. Eskişehir, futbol asla sadece futbol değildir sözünün kanıtıdır.
Eskişehirspor, özellikle kuruluş yılları ve sonrasında asla sadece futbol takımı değildi!
İsyandı…
Mucizeydi…
Başka kentlerin seyircisi oldu, Eskişehir’in taraftarı vardı.
Kaç kuşağın anılarında başrol Eskişehirspor’dur… Dolayısıyla ESES’in maçlarını oynadığı Atatürk Stadı’dır. 6 Eylül 1953’te açıldı.
Atatürk Stadı, Demirspor-Fenerbahçe maçıyla açıldı…
1965’ten sonra ESES’in evi oldu.
Tam 63 yıl…
Nice zaferler… Nice yenilgiler…
Nice kahramanlar… Amigo Orhanlar… Fethi Heperler… İsmail Arcalar…
Gözyaşları… Bazen mutluluktan, bazen üzüntüden…
Tam 63 yıl…
Atatürk Stadı’ndaki son maç 16 Ekim 2016’da yapıldı. Eskişehirspor, Giresunspor maçıyla yarım asır kullandığı Atatürk Stadı’na veda etti.
Ne yazık ki cezamız nedeniyle bu maç ‘seyircisiz’ oynandı. Taraftar maça girmedi ama yine bir ilke imza attı. Takıma destek olmak için gidemediği maça Hatıra Bileti aldı.
Hatıra biletleri basıldı ve çok sayıda satıldı.
Stadın kapanışı da görkemli ve unutulmaz oldu.
Millet Bahçesi olan arazinin yanından geçerken hala kulaklara taraftarın sesi gelir…
Siyah… Kırmızı… Siyah… Kırmızı… Siyah… Kırmızı…
Atatürk Stadı’mız artık yok. Yerine yeşil alan yapıldı. Millet Bahçesi olarak hizmet veriyor. Futbol kentinde ne yazık ki bu kadar manevi değeri yüksek bir yapıyı koruyamadık.
Stadın yerine yapılması istekleri karşılık bulmadı. Stat yıkılırken hiç olmazsa bir parça kalması için yapılan çabalar da sonuçsuz kaldı.
Sonuçta futbol mabedi yıkıldı. Geriye anılar kaldı… Bize de stadın açılışında hatırladığımız kadarıyla, aklımızın yettiği kadarıyla bunları hatırlatmak düştü.
Anılar demişken Yazıişleri Müdürümüz Cihan Yıldırım’ın Anılar Yıkılmaz kitabı var. Statta maç izlemiş yaklaşık 50 kişinin Atatürk Stadı anısına yer verdi.
Yazımı bitirdim… Taşköprü Caddesi’nden yürüyerek evime gideceğim… Gözlerimi kapatıp o muhteşem sesleri duymak istiyorum…
