Parlamento’da milletvekili sayısı 550’den 600’e çıkınca şehirlerdeki vekil dağılımı da nüfusa göre güncellenmiş ve değişmişti.
Biz de Eskişehir olarak vekil sayımız 6’dan 7’ye çıkıyor diye epey bir sevinmiş ve yıllardır eksik kalan siyasi lobimiz daha da güçlenir diye umutlanmıştık.
Zira Ankara’dan Milletvekili olsa bile Eskişehir vekili saydığımız Mustafa Destici ve İzmir Milletvekili olsa da Eskişehir sevdalısı Atilla Sertel ile birlikte azı dişi gibi 9 vekilimiz oluyordu.
Üstelik bu vekilliklerin çoğunluğu İktidar ve ittifak kanadından olunca kimsenin mazereti de kalmaz Eskişehir Ankara’da daha yoğun, daha tuttuğunu koparan, daha güçlü olur zannettik.
Yanılmışız.
Termal rüyamız Kızılinler adına en ufak bir gelişme olmadı.
THY’nin zarar ediyoruz bahanesine rağmen Kütahya Zafer havalimanından daha çok yolcu taşıyan Havalimanımız da seferler açılmadı. Açılması için ilk kez uçuş garantisi şehrin kendisinden istendi.
Yerli otomobili Bursa, Savunma ve havacılık kümelenmesini Ankara kaptı.
Hızlı trende kontenjanımız azaldı, 15 yıldır yapamadığımız tramvayı yine yapamadık.
Kalabak su kaynakları azaldı ve belli ki bundan sonra çok yeterli gelmeyecek ama Ilıca Barajı’ndan su getiremediğimiz gibi tarımsal sulama için Gündüzler Barajı da tamamlanamadı.
Güney, Kuzey çevreyolu konusuna hiç girmiyorum çünkü içinden çıkamıyorum.
Sanayimizi Gemlik ile birleştirecek demiryolu bağlantısı ise beni de emekli eder diye düşünüyorum.
2019 Eğitim Başkenti ilan edilmiştik, bilin bakalım 2019’da ne eksik kaldı.
Sözün özü biz vekil sayımız artınca Eskişehir’in sorunları çözülür diye umuyorduk ama yanılmışız.
Önce vekillerin kendi içindeki sorunları çözülmeli sonra umut etmemiz gerekirmiş.
Bu yüzden aynı partide bile yan yana gelmeyen vekilleri görüp 7 vekili yan yana görmek ve üstüne üstlük Eskişehir için siyasi güç beklemek isteğim adına kendimden özür diliyorum.
Kütahya’nın 5 Afyonkarahisar’ın 6 vekiline de şehirlerine yapabildikleri önemli katkı adına teşekkür ediyorum.
